W sierpniu i wrześniu 2016 r. ulegną zmianie przepisy Kodeksu pracy dotyczące zatrudniania kobiet i potwierdzania warunków zatrudnienia. Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami zmian, opisanymi w naszym sierpniowym Legal Alercie. [Współautorką wpisu jest Kinga Jezierska]

W dniu dzisiejszym (24 lipca 2015 r.) Senat przyjął bez poprawek uchwalony przez Sejm projekt nowelizacji Kodeksu pracy w zakresie m.in. umów o pracę na czas określony. Nowelizacja czeka obecnie na podpis Prezydenta. Przepisy wejdą w życie po upływie sześciu miesięcy od publikacji w Dzienniku Ustaw.

Zapraszamy do zapoznania się z Legal Alertem poświęconym powyższym zmianom i ich wpływowi na zawarte umowy o pracę na czas określony.

Ostatnio Sejm skierował do Senatu projekt zmian w przepisach Kodeksu pracy dotyczących umów o pracę na czas określony. Nowelizacja, spodziewana była od dłuższego czasu i związana jest między innymi z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 marca 2014 r. (sygn. akt C-38/13), o którym pisaliśmy na naszym blogu 9 kwietnia 2014 r. w artykule „Pracownicy na czas określony są dyskryminowani przez polskie przepisy – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE”.

Zachęcam do zapoznania się z przygotowanym przez Eversheds zestawieniem European Employment Agenda, wskazującym zagadnienia, które w najbliższych miesiącach będą istotne dla specjalistów HR oraz prawników mających do czynienia z prawem pracy w różnych jurysdykcjach europejskich.

Na stronach Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej i Rządowego Centrum Legislacji ukazał się projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw wraz z uzasadnieniem, w związku z zapadłym w marcu tego roku wyrokiem TSUE w sprawie C-38/13. Zmiany zakładają w głównej mierze doprecyzowanie przepisów dotyczących umów o pracę na czas określony.

Międzynarodowe korporacje bardzo często wprowadzają polityki mające zapewnić respektowanie zasady równego traktowania pracowników. Niektóre korporacje idą nawet o krok dalej i podejmują działania, których celem jest doprowadzenie do stanu, w którym wśród ogółu pracowników reprezentowani będą przedstawiciele różnych mniejszości. Do niedawna tego typu działania kojarzyły się raczej ze sferą funkcjonowania państw, które dążyły do wyrównywania szans osób pochodzących z różnych mniejszości społecznych np. w edukacji. Działania te przez jednych są uznawane za kontrowersyjne i niesprawiedliwe, a przez innych za w pełni uzasadnioną i adekwatną reakcję na faktyczne nierówności występujące w społeczeństwach. Pozostawiając na boku rozważania dotyczące tego tematu od strony politycznej i społecznej, chciałbym przedstawić niektóre aspekty tego zjawiska na gruncie polskiego prawa pracy.

W niedawnym wyroku w sprawie Nierodzik v. Samodzielny Publiczny Szpital Psychiatryczny ZOZ w Choroszczy z 13 marca 2014 roku (sygn. akt C-38/13) Trybunał Sprawiedliwości UE uznał, że sztywny, dwutygodniowy okres wypowiedzenia w przypadku umowy o pracę zawartej na czas określony jest niezgodny z prawem Unii Europejskiej. Polskiego ustawodawcę czekają niezbędne zmiany w przepisach Kodeksu pracy.